Émile Durkheim
15 Nisan 1858 (Epinal) – 15 Kasım 1917 (Paris)
Bir felsefe öğretmenidir. Klasik sosyoloji biliminin şekillenmesine büyük katkılar sağlamıştır. Kendi kavramlarını oluşturabilen Pozitivist bir bilim insanıdır.
“Suç sosyolojisi“, “hukuk sosyolojisi” ve “din ve toplum” bilimlerinde sıkça kullanacağımız “anomi” (kuralsızlık) kavramının yaratıcısıdır.
Sosyolojinin bir bilim dalı olabilmesi için büyük katkıları olmuş, sosyolojinin araştırma konularını ve yöntemlerinin neler olması gerektiğini tespit etmiştir. Nihayetinde sosyoloji bilimini literatüre aldırmayı başararak ilk Sosyal Bilimci ünvanını almış ve Bordeaux üniversitesinde dersler vermeye başlamıştır.
Toplumsal olgu, bireyin dışında bulunan ve sahip oldukları zorlama gücü sayesinde kendilerini bireye kabul ettiren davranış, düşünme ve hissetme biçimleridir.
İşlevselci (fonksiyonalist) olarak adlandırılan bir bakış açısı benimsemiş ve bu açıdan modern sosyolojinin en önemli yaklaşımlarından yapısal işlevselciliğin yaratıcısıdır. Toplumu bir bütün oluşturmak amacıyla farklı işlevler üstlenmiş parçalardan oluşan biyolojik bir organizmaya benzetir. Bu açıdan da toplumun onu oluşturan bireylere indirgenemeyecek nitelikte bağımsız bir gerçekliği olduğunu söylemiştir.
Eserleri:
Toplumsal İşbölümü (1893)
Sosyolojik Yöntemin Kuralları (1895)
İntihar (1897)
Dini Hayatın İlksel Biçimleri (1912)
