23 Şubat 1923 (İzmir) – 11 Kasım 2011 (İstanbul) tarihlerinde yaşamış, Behice Boran, Niyazi Berkes, Pertev Naili Boratav, Muzaffer Şerif, Nusret Hızır ve W. Eberhart tarafından yetiştirilmiştir. Doktora tezini 1950 yılında Northwestern üniversitesinde sosyal antropoloji alanında “dört farklı kültürde gösterişçi tüketim eğilimleri” başlığı altında yapmıştır.
ODTÜ ‘de sosyoloji bölümünün kurulmasına öncülük etmiştir.
Toplum değişir, toplumlar hiç bir zaman durağan değildir.
Değişmenin içsel ve dışsal dinamikleri vardır. Değişim rastgele değildir.
Kentleşme; büyük yapısal değişmenin en anlamlı yönüdür. Sanayilerin kent merkezlerinin dışına çıkarılmasında ortaya çıkan yerleşim tipolojisini “saçaklanma” olarak kavramlaştırmıştır.
Kavramsal çerçeve olarak kullandığı feodal şehir-modern şehir kullanımına bir örnek Sosyal Bilimler Derneği’nin İzmir’e yönelik ortak proje çerçevesinde Örgütleşmeyen Kent adıyla yaptığı çalışmadır. Araştırma 1967-1968 yıllarında tamamlamış 1972’de yayınlanmıştır.
Eserleri:
Toplumbilim Yazıları
Değişen Toplum Yapısı
Ereğli
